וְזֹאת֩ לְפָנִ֨ים בְּיִשְׂרָאֵ֜ל עַל־הַגְּאֻלָּ֤ה וְעַל־הַתְּמוּרָה֙ לְקַיֵּ֣ם כָּל־דָּבָ֔ר שָׁלַ֥ף אִ֛ישׁ נַֽעֲלֹ֖ו וְנָתַ֣ן לְרֵעֵ֑הוּ וְזֹ֥את הַתְּעוּדָ֖ה בְּיִשְׂרָאֵֽל׃

ספר:רות פרק:4 פסוק:7

The Transliteration is:

wǝzōʾt lǝpānîm bǝyiśrāʾēl ʿal-haggǝʾūllâ wǝʿal-hattǝmûrâ lǝqayyēm kol-dābār šālap ʾîš naʿălô wǝnātan lǝrēʿēhû wǝzōʾt hattǝʿûdâ bǝyiśrāʾēl

The En version NET Translation is:

(Now this used to be the customary way to finalize a transaction involving redemption in Israel: A man would remove his sandal and give it to the other party. This was a legally binding act in Israel.)

The Fr version BDS Translation is:

Autrefois, en Israël, lorsqu’on procédait à un rachat ou à un échange de biens, la coutume voulait que l’un des contractants ôte sa sandale et la donne à l’autre pour valider la transaction.

The Ru version RUSV Translation is:

Прежде такой был [обычай] у Израиля при выкупе и при мене для подтверждения какого-либо дела: один снимал сапог свой и давал другому, и это было свидетельством у Израиля.


verse